'Arroz con leche', in onze streken beter bekend als rijstpap, is een echte klassieker. Zowel jong als oud weten te genieten van dit heerlijke dessert - een warme, zachte omhelzing in dit stormachtige weer. Collega Irene Salvi deelt deze maand daarom graag haar favoriete recept met jullie voor deze zoete lekkernij, een recept dat ze trouwens kreeg doorgespeeld van de mama van een van onze collega's. Daar worden wij helemaal warm van!
Dit recept doet me heel hard denken aan Latijns-Amerika. Zes jaar geleden ging ik voor het eerst op reis buiten Europa, naar Chili, Bolivia en Peru. Het was een reis die me op zoveel manieren heeft verrijkt. Hoewel elk land zijn eigen typische keuken heeft, vind je 'arroz con leche' echt bijna overal - een heel simpel maar overheerlijk dessert! Het bestaat uit maar vijf ingrediënten en het enige wat je moet doen om het vegan te maken, is de melk gewoon vervangen door een plantaardige variant. Tijdens mijn reis naar Latijns-Amerika trokken we vooral met onze rugzak rond en kampeerden we om zo min mogelijk geld uit te geven. Maar af en toe trakteerden we onszelf op lokale lekkernijen en dan sloten we onze maaltijd steevast af met 'arroz con leche'.
Dit gaat misschien heel melig klinken, maar zonder twijfel: voor mijn collega's. Van Vietnam tot in Nicaragua, over de hele wereld doen al mijn collega's hun uiterste best om projecten op poten te zetten die ons voedselsysteem eerlijker en duurzamer maken. En hoewel het veel werk is, zijn ze altijd bereid om van zelfs de meest extravagante initiatieven (zoals onze eindejaarsvideo's) een prachtig eindresultaat te maken. Werken voor een organisatie met een duidelijke missie en sterke waarden, geeft mij enorm veel voldoening en motivatie. Dat je 'arroz con leche' kan klaarmaken met biologisch geproduceerde rijst van een van onze partners, vind ik bovendien fantastisch. Mijn werk houdt zich voornamelijk bezig met communicatie voor het internationale rijstprogramma, dus dit kon ik toch niet laten liggen ;)
Dit is echt een onmogelijke vraag! Tenminste voor een Italiaanse als ik. Ik ben opgegroeid bij mijn grootouders en daar stond elke middag en avond pasta op het menu. Op zondag was het steevast zelfgemaakte pizza. Nu ik weet hoeveel werk het vergt om zelf pizzadeeg te maken, besef ik hoeveel geduld mijn moeder had om dit klaar te maken terwijl mijn broer en ik ons niet rustig konden houden.
Ik kies er dus voor om niet te kiezen. Of liever: ik kies ervoor om minder pizza én minder pasta te eten. Sinds ik in België woon, eet ik anders en heb ik ook ontdekt dat je met de enorme variëteit aan groenten, peulvruchten en granen heerlijke gerechten kunt bereiden. Pasta met linzen of insectenmeel vind ik ook heerlijk ... maar vertel dat niet door aan mijn Italiaanse familie!
Kook je ook in de toekomst graag mee met onze collega's? Schrijf je dan snel in op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een nieuw recept in je mailbox.
.jpg)